گروگانگیر سال ۱۳۵۸ که معاون رئیس جمهوری ایران شد و پسرش را برای تحصیل به آمریکا فرستاد

کریم سجادپور، تحلیلگر ارشد امور ایران در «موقوفه کارنگی برای صلح بین‌المللی»، در همان گزارش به رادیو اروپای آزاد/رادیو آزادی گفته بود که نکته دردناک قضیه وقتی است که مردم می‌بینند مقامات رسمی ایران، مانند ابتکار، سرسختانه از قوانین و ارزش‌های جمهوری اسلامی دفاع می‌کنند، ولی وقتی پای زندگی شخصی‌شان در میان باشد، آن را کنار می‌گذارند.

آقای سجادپور گفت: «آن‌ها دستاوردهای انقلاب را ستایش می‌کنند و بی‌اخلاقی در ایالات متحده را مورد حمله قرار می‌دهند؛ ولی همزمان فرزندان خود را برای زندگی و تحصیل به ایالات متحده می‌فرستند.»

در دسامبر ۱۹۷۹ و در میانه بحران گروگانگیری، جولیان مانیون، خبرنگار آی‌تی‌وی/ تیمز تی‌وی بریتانیا در تهران، در برابر دوربین‌های تلویزیونی از معصومه ابتکار پرسید که آیا این ادعای گروگان‌گیران که گفته بودند «اگر عملیاتی برای آزادی گروگان‌های آمریکایی با توسل به زور صورت بگیرد، همه گروگان‌های آمریکایی را خواهند کشت» حقیقت دارد و آیا معصومه ابتکار هم آماده است تا اسلحه به دست گرفته و به گروگان‌ها شلیک کند؟

جولیان مانیون از معصومه ابتکار پرسید: «آیا شما شخصا می‌توانید اسلحه به دست گرفته، روی سر یکی از این افراد بگذارید، و او را بکشید؟»

معاون رئیس جمهوری آینده ایران، همان کسی که ۳۵ سال بعد که پسرش را برای تحصیل و زندگی به آمریکا فرستاد، در پاسخ گفت: «بله! من وقتی ببینم اسلحه‌ای بالا رفته، تیربار آمریکایی بالا رفته، و خواهران و برادران من را در خیابان می‌کشد، بله! البته!»

روزنامه تایمز اسرائیل سال گذشته در مورد نامه‌ای گزارش داد که در آوریل ۲۰۱۸ امضا شده و بیش از یکصد ایرانی خارج از کشور نسبت به دعوت دولت سوئد از معصومه ابتکار، معاون رئیس جمهوری ایران، برای انجام یک سفر رسمی به آن کشور،‌ اعتراض کردند.

در این نامه، خانم ابتکار یک «سازمان‌دهنده و شرکت‌کننده» بحران گروگانگیری سال ۱۹۷۹ معرفی شده و ناراضیان ایرانی امضا کننده این نامه یادآوری کرده‌ بودند که «خانم ابتکار هیچ‌گاه از آن کار ابراز ندامت نکرده است.»

این نامه که در گزارش تایمز اسرائیل به آن اشاره شده می‌گوید: «ما ایرانیانی که در کشورهای دموکراتیک غربی زندگی می‌کنیم، به شدت از نبود احترام به کرامت انسانی به دلیل این دعوتی که صورت گرفته، نگران هستیم. ما باور داریم که وزارت خارجه سوئد با دعوت از یکی از طراحان یک اقدام غیرقانونی – که در آن یک سفارت به زور اشغال شد و دیپلمات‌هایش گروگان گرفته شدند – از آن اقدام شنیع حمایت کرده است.»‌