زلزله نزدیک به ۴ هزار واحد مسکونی در روستاهای «قطور» را تخریب کرده است. زلزله‌زدگان در سرمای استخوان سوز نیازمند وسایل گرمایشی هستند و بی سرپناه. بخشی از آنان سکونتگاه‌شان را به مقصد نامعلوم ترک می‌کنند. یکشنبه ۴ اسفند زلزله صبح و عصر قطور در استان آذربایجان غربی را لرزاند. همزمان بخش‌هایی از ترکیه نیز لرزید و زمین لرزه در وان جان ۸ تن را گرفت. در ایران اما به گفته مسئولان فقط صد نفر زخمی شدند. محمد عابدی، فرماندار خوی سه روز پس از زلزله از آسیب دیدن حداقل ۴ هزار خانوار در ۴۳ روستا خبر داد و مدعی شد که همه امکانات لازم، گرمایشی و بسته‌های غذایی به زلزله‌زدگان تحویل شده است. تصاویر و ویدئوهایی از مناطق زلزله‌زده در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است که خلاف ادعای فرماندار خوی را نشان می‌دهد. فعالان اجتماعی در استان آذربایجان غربی هم از تامین نشدن وسایل گرمایشی و سرپناه موقت برای زلزله‌زدگان خبر داده و خواستار ارسال وسایل گرمایشی، چادر و مواد غذایی شده‌اند.
محمدباقر علایی، فرمانده سپاه خوی ضعف در امدادرسانی به زلزله‌زدگان را به «شایعه‌سازان» و «دشمنان» نسبت داد و مدعی شد که عملیات امدادرسانی در همان ساعت‌های اولیه آغاز شده و همچنان ادامه دارد.
دو منبع مطلع در مناطق زلزله‌زده اما در گفت‌وگو با شبکه حقوق بشر کردستان نداشتن سرپناه و وسایل گرمایشی را تایید کردند و گفتند که سپاه پاسداران با کرایه چادر در مناطق زلزله‌زده کاسبی می‌کند. یکی از منابع گفته است که سپاه هر چادر را برای یک شب ۳۵ هزار تومان کرایه می‌دهد.
یکی دیگر از زلزله‌زدگان هم وضعیت را اینگونه توصیف کرد: «مردم در روستاها در سرمای زیر صفر درجه با نایلون‌هایی که جمع کرده‌اند سرپناه‌هایی برای خود ساخته‌اند، اما این وضعیت برای افراد آسیب‌پذیر مانند سالمندان و کودکان غیر قابل تحمل است و جان آنها در حال حاضر در معرض خطر جدی قرار دارد».
خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی (ایرنا) هم شامگاه پنجشنبه ۸ اسفند از تجمع شماری از زلزله‌زدگان در محوطه هلال احمر برای دریافت چادر خبر داد. برخی از زلزله‌زدگان به خبرنگار ایرنا گفتند که هنوز چادر و وسایل گرمایشی نگرفته‌اند.
های «قطور» را تخریب کرده است. زلزله‌زدگان در سرمای استخوان سوز نیازمند وسایل گرمایشی هستند و بی سرپناه. بخشی از آنان سکونتگاه‌شان را به مقصد نامعلوم ترک می‌کنند.
مدادرسانی به زلزله‌زدگان روستای مخین هم رضایت‌بخش نیست. آنطور که ساکنان این روستا گفته‌اند؛ جیره غذایی که به آنها می‌دهند هیچکس را سیر نمی‌کند و بچه‌هایشان تا نوبت بعدی توزیع مواد غذایی گرسنه می‌مانند. زلزله‌زدگان در روزهای گذشته چند مرتبه در اعتراض به وضعیت امدادرسانی مقابل ساختمان فرمانداری خوی تجمع کردند.
معیشت بر باد رفته
ساکنان روستاهای زلزله‌زده یا دامدار بودند یا کارگر کارگاه‌های قالیبافی و در وقت‌های بیکاری در روستا هم کارگر فصلی در شهرهای دور و نزدیک. حالا اما دام‌هایشان از بین رفته و دارهای قالی شکسته‌اند.
با گذشت نزدیک به یک هفته از زلزله هنوز آمار دقیقی از خسارت مالی برجای مانده اعلام نشده است. مسئولان دولتی تنها از تلف شدن صدها راس دام خبر می‌دهند و جبران خسارت زلزله‌زدگان را به بانک‌ها می‌سپارند.
در این وضعیت برخی از زلزله‌زدگان که خانه‌هایشان ویران شده بار سفر بسته‌اند تا وسایلی را که از زیر آوار بیرون آورده‌اند، به جایی مطمئن بسپارند.
مقام‌های دولتی در آخرین اظهارنظرها بازسازی خانه‌های تخریب شده را به سال جدید موکول کرده‌اند. اما زلزله‌زدگان آنطور که می‌گویند؛ امیدی ندارند که به این زودی‌ها به خانه‌هایشان بازگردند، مثل زلزله‌زده‌های سرپل ذهاب وسراب. با این تفاوت که این‌بار کرونا و خبرهای آن هم برسر زلزله‌زدگان آوار شده و آنها را به حاشیه رانده است.