بی بی سی فارسی ـــ قضاوت درباره آنچه قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین نامیده شده خارج از چارچوب طرح “راه ابریشم جدید” قضاوتی ناقص خواهد بود.
راه ابریشم جدید (راج)، طرح ایجاد شبکه به هم پیوسته راه‌های آبی و خشکی برای متصل کردن آسیا به آفریقا و اروپاست. کشورهایی که در این مسیر به هم وصل می‌شوند ۴۰ درصد اقتصاد و دو سوم مردم دنیا را تشکیل می‌دهند.
تحریم‌های آمریکا و پرهیز اروپا از داد و ستد عملا ایران را به مشارکت در راه ابریشم جدید هل داده است. مقام‌های ایران به وضوح گفته و حتی فاش کرده‌اند که “بعضی‌ها” ده سال پیش نگذاشتند ایران با چین چنین قراردادی ببندد.
شاید اگر ایران کانون سرمایه‌گذاری غرب بود، قراردادش با چین شکل دیگری می‌گرفت اما ایران امروز در موضع ضعف و آسیب‌پذیر است. صدها میلیارد دلار سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های فرسوده در شرایط فعلی، چیزی نیست که مقام‌های ایران بتوانند به راحتی از آن چشم پوشی کنند. حتی با وجود رابطه اقتصادی مناسب با غرب هم مشارکت در “راج” برای ایران اجتناب‌ناپذیر بود.
“راج” ایران را در تقاطع کریدورهای بین‌المللی داد و ستد قرار می‌دهد و این با خود رونق اقتصادی و شغل می‌آورد. بانک جهانی برآورد کرده است پروژه‌های حمل و نقل مربوط به “راج”، تولید ناخالص داخلی کشورهای شریک را سه تا چهار درصد افزایش می‌دهد. برای طرحی که هزینه آن چندین برابر طرح مارشال برآورد شده تعجبی هم ندارد.