رادیو زمانه ـــ در ایران ۶۰ درصد هزینه درمان از جیب بیمار پرداخت میشود و در صورتی که پیشنهاد سازمان نظام پزشکی درباره نرخ ویزیت پزشکان تصویب شود، کسر بزرگی از جمعیت فاقد بیمه درمان و تحت پوشش بیمه سلامت توان و امکان مراجعه به پزشک متخصص و مراکز درمانی را نخواهند داشت.
شورای عالی سازمان نظام پزشکی ایران در آخرین جلسه خود پیشنهاد کرده است تعرفه خدمات درمانی حداقل ۲۸ درصد افزایش یابد. بر اساس سندی که از صورتجلسه این شورا در رسانههای داخلی ایران منتشر شده است، تعرفه خدمات مراجعه به پزشک عمومی ۱۸۴ هزار تومان و پزشک تخصصی بیشتر از ۲۴۵ هزار تومان تعیین شده است.
سازمان نظام پزشکی که رئیس آن از میان پزشکان همسو با دولت برگزیده میشود، هزینه ویزیت پزشک فوق تخصص را رقمی بزرگتر از ۲۹۴ هزار تومان پیشنهاد کرده است.
بر اساس مصوبه شورای عالی نظام پزشکی هزینه بستری یک شب در اتاق سه تخته در بیمارستان ۲ میلیون و ۷۹۴ هزار تومان، در اتاق دو تخته ۳ میلیون و ۴۹۳ هزار تومان و در اتاق یک تخته خصوصی ۴ میلیون و ۳۶۶ هزار تومان تعیین شده است.
هزینه بستری در بخش مراقب های ویژه نیز برای هر یک تخت ۹ میلیون و ۲۶۱ هزار تومان پیشنهاد شده است.
رئیس سازمان نظام پزشکی ایران اسفند سال گذشته، پس از اینکه شورای عالی کار حداقل دستمزد سال ۱۴۰۱ را تصویب کرد، در نامهای به معاون اول رئیس دولت خواستار افزایش ۵۷ درصدی تعرفه خدمات درمانی شد.
درخواست و پیشنهاد تعرفه خدمات درمانی در حالی مطرح میشود که بنا بر اعلام منابع حکومتی، حداقل ۹ میلیون نفر از جمعیت کشور فاقد هرگونه پوشش بیمه و خدمات حمایت درمانی اند.
مهدی ناصحی، مدیرعامل سازمان بیمه سلامت بهمن ۱۴۰۰ گفته بود که ۶ تا ۹ میلیون نفر از جمعیت ساکن ایران فاقد بیمه فعال هستند. این گروه از جمعیت در صورتی که بیمار شوند، تمامی هزینه درمان و دارو را باید از جیب پرداخت کنند.
بنا بر گزارش مرکز آمار ایران در دو سال گذشته، پس از همه گیری کرونا هزینه درمان و خدمات سلامت به صورت میانگین سالانه چهل درصد افزایش یافته و جمعیت بزرگی را به زیر خط فقر سوق داده است.
در تابستان سال قبل اعلام شد که بالغ بر ۲٬۵ میلیون نفر از جمعیت کشور به دلیل هزینههای کمرشکن سلامت به زیرخط فقر سقوط کردهاند.
معاون خدمات درمان سازمان بیمه سلامت هم در پیوند با این موضوع روز یکشنبه ۲۸ فروردین گفت که بر اساس مشاهدات میدانی سهم پرداختی از جیب مردم در هزینههای سلامت حدود ۶۰ درصد است.
به گفته مهدی رضایی در دو سال اخیر «متناسب با رشد تورم، بیمهها و دولت سهم بیشتری در حوزه سلامت نداشتند؛ بنابراین این مابهالتفاوت از جیب مردم پرداخت شده است.»
با وجود وعدههای دولت مبنی بر کاهش پرداخت از جیب بیمار اما بخش بزرگی از افراد تحت پوشش صندوقهای بیمه نیز به دلیل محدود بودن خدمات مراکز درمانی به بیمهشدگان، ناچار به پرداخت هزینه از جیب برای درمان در مراکز تخصصی هستند.
سازمان بیمه سلامت به عنوان یکی از دو سازمان بیمهگر بزرگ در ایران که بخش بزرگی از جمعیت کشور را تحت پوشش قرار دارد، تنها در مراکز درمانی محدود و طرف قرارداد با این سازمان کاربرد دارد.
بیمهشدگان تأمین اجتماعی نیز تنها در مراکز طرف قرارداد با سازمان تأمین اجتماعی و بیمارستانهای این سازمان از خدمات درمانی مطابق با تعرفههای بیمهای برخوردارند.
افزایش هزینه ویزیت و گرانی دارو در ایران که با حذف ارز ترجیحی واردات دارو و تجهیزات پزشکی اجتنابناپذیر است، کسر بزرگی از جمعیت را از دسترسی به خدمات درمانی و مراجعه به پزشکان محروم میکند.
در سالهای اخیر برخی از مقامات وزارت بهداشت و درمان از کاهش مراجعه به پزشکان به دلیل بالا بودن هزینه درمان از سوی اقشار فرودست و فاقد بیمه خبر دادهاند اما تا به حال آمار مشخصی در این باره اعلام نشده است.