لوموند سپس تصریح کرده است که علت این سکوت باصطلاح رعایت اصل عدممداخله در امور داخلی دیگر کشورها نیست. بلکه یک دهه بعد از جنبش “بهار عربی”، رهبران کشورهای همسایه ایران میترسند که شعار جهانی “زن، زندگی، آزادی” که در خیابانهای ایران طنین انداخته، از سوی مردمان دیگر کشورهای خاورمیانه تکرار شود.
لوموند سپس تصریح کرده است که کشورهایی نظیر مصر یا حتی عربستان که از جنبش “بهار عربی” جان سالم به دربردند همانند حکومت اسلامی ایران همچنان بر ادامۀ سیاست خودسرانۀ باتوم، سرکوب، زندان و پایمال کردن حقوق و کرامت انسانی اصرار می ورزند. لوموند در ادامه افزوده است : به همین خاطر رهبران کشورهای همسایه ایران همچون رژیم اسلامی تهران با وحشت نظارهگر آتشی هستند که توحش رژیم اسلامی با کشتن یک دختر جوان در تهران برافروخته است.
سرمقاله نویس لوموند در ادامه افزوده است: صرف نظر از این که نام این شعله را قیام یا انقلاب بگذاریم، شکی نیست که وقوع آن همزمان است با بی اعتباری اصل ولایت فقیه که یکی از ارکان تاریخی رژیم اسلامی ایران به شمار می رود. به نوشتۀ لوموند اکنون مدتهاست که ولایت فقیه در نظامی شدن فزایندۀ قدرت توسط سپاه پاسداران مستحیل شده است، هر چند هنوز نمی توان دانست خیزشی که اکنون سراسر ایران را از از زمان مرگ مهسا امینی فراگرفته چه سرانجامی خواهد داشت. لوموند از خیزش مردم ایران به عنوان یک “جنبش بیسر، بدون برنامه” یاد کرده و افزوده است که کشف جسد شکنجه شدۀ یک دختر نوجوان دیگر، نیکا شاکرمی، بر آتش خشم و انزجار عمومی در ایران افزوده است و بیش از پیش زنان و مردان این کشور را به جدالی رو در رو با رژیم اسلامی سوق داده است.